Poznajmy się lepiej cz. 3

To jest trzecia i ostatnia odsłona „Poznajmy się lepiej” Należy ona do mnie i szczerze mówiąc nie było mi łatwo to napisać. Ciężko jest opisywać samego siebie, ale jakoś dałam sobie radę, a czy dobrze zadecydujecie wy. Tak, więc tak wygląda mój alfabet:

Aleksandra i Alicja.Dwie najlepsze blogerki na tej ziemi i moje przyjaciółki. Olę „poderwałam na Gerrarda” na ciachach, a Alicję

 poznałam troszkę później już na Facebooku. Cóż mogę o nich powiedzieć? Świetne dziewczyny, które na zawsze odmieniły moje życie J

Barcelona.Największy błąd kibicowski jaki zrobiłam . Na samym początku swojej piłkarskiej przygody kibicowałam właśnie FCB. Powodem tego był David Villa i dzięki niemu widziałam siebie siedzącą na Camp Nou w trykocie z numerem 7 na plecach i z szalikiem w ręce głośno dopingującą swoją drużynę. Jednak, gdy dorosłam zrozumiałam, że znajomość piłkarskich metryk i całej historii to nie kibicowanie  i, że miłości do klubu nie da się na tym stworzyć.

Ciacha.net Serwis, który uświadomił mi, że będąc dziewczyną też mogę kochać piłkę i nie jestem wcale gorsza od chłopaków. Ten serwis poznałam w 2010 roku poprzez trwający Mundial. Jednak wiele czasu wahałam się czy założyć konto. Założyłam je na początku 2012 roku o nicku „kulka1777”. <do dnia dzisiejszego nie wiem co mi do głowy strzeliło, żeby było, aż tyle siódemek> Odłączyłam się od tego serwisu wraz z Alą i Olą, aby stworzyć coś innego, a jednocześnie robiąc to co kocham. Czy żałuję, że zupełnie zrezygnowałam z ciach? Szczerze mówiąc nie, bo zyskałam coś więcej w postaci UniLiverCity.

Dziennikarstwo. Od początku swojej piłkarskiej przygody podziwiałam w telewizji Mateusza Borka. Zawsze cierpliwie czekałam na wydanie wiadomości sportowych w jego wykonaniu. Jednak nie  wiedziałam, że w późniejszym czasie okaże się, że w stronę dziennikarstwa pognają moje wszystkie marzenia. Dziś już wiem, że to cudowny zawód, że miło było by to robić, ale nic na siłę. 

España. Kraj, który poprzez reprezentację zaprowadził mnie do świata piłki. Jednak oprócz futbolu zachęcił mnie do swojego języka i swojej kultury.

Fotografia. Bardzo lubię robić zdjęcia zwłaszcza przyrody. Nie interesuje mnie to czy wychodzi mi to dobrze czy źle ważne, że lubię to robić ;)

Gotowanie. Moja wielka pasja. Od dziecka mama zaganiała mnie do kuchni, a z czasem sama zaczęłam do niej przychodzić, aby pomóc. Tak mi zostało do dziś i jako nastolatka dużo czasu spędzam w kuchni co po prostu sprawia mi przyjemność.

Hart. O nim nie trzeba mówić za dużo :)

Imiona. Całkiem nie dawno przeszukiwałam internet w pogoni za trzecim imieniem. Okazało się, że na żadne imię nie mogę się zdecydować, bo nie pasuje mi do pierwszego i drugiego. Pewnego dnia wpadłam na pomysł, aby wybrać imię jednej z moich przyjaciółek. Padło na Olę. Tak, więc brokenheart45 to tak naprawdę Patrycja Monika Aleksandra B.

Jamie Carragher. Mój ukochany pierniczek z Liverpoolu <3 Cudny piłkarz i żywa historia LFC. Jego poznanie zawdzięczam nikomu innemu jak Silene, która wprowadziła mnie do świata Liverpoolu i pozwoliła mi go poznać. (Dziękuję!)

Kluby. Kluby, którym kibicuję:

• Liverpool FC
• Manchester City
• oraz okazjonalnie wielu innym :)

Lista miejsc do zwiedzenia. Prowadzę taką listę i zapisuję na niej kraje, które mi się podobają i chciałabym je odwiedzić. Oto parę z 

punktów tej listy:

• Hiszpania
• Anglia
• Portugalia
• Bośnia i Hercegowina
• Dania

Muzyka. Jest to nieodłączna część mnie. Nie wyobrażam sobie dnia bez słuchania swojej ulubionej muzyki. Zawsze ze słuchawkami w uszach i w swoim świecie.

Nightwish. Zespół, który zupełnie zmienił moje gusta muzyczne. Piosenka „The poet and the pendulum” była moją pierwszą, którą polubiłam i dzięki niej ze słodkich piosenek przeszłam na mroczne. Teraz metal czy mocny rock są moją miłością.

Oasis. Zespół bardzo mocno związany z Manchesterem City. Dzięki Joe Hartowi poznałam „Wonderwall” i zostałam z tym zespołem na dłużej.

Pseudonim. W szkole podstawowej, a dokładnie na samym jej początku chłopcy z mojej klasy nazwali mnie „Ronaldinho” <od razu mówię, że nie jestem do niego podobna> Ten pseudonim wziął się z tego, że będąc małą dziewczynką lubiłam grać z kolegami na korytarzu w piłkę, a dokładniej nie piłką, a korkiem od butelki. Jest to jedno z milszych wspomnień z tamtych czasów.

Reprezentacja. Nigdy właściwie nie kibicowałam reprezentacji Polski w piłkę nożną i chyba tak pozostanie.

Sport. Oprócz piłki nożnej lubię też różnego rodzaju sztuki  walki. Każda gala KSW jest dla mnie świetną zabawą i przyjemnością, bo odczuwam wtedy inne emocje niż te piłkarskie.

Temperament. Ten kto nie poznał mnie osobiście nie wie, że mam niezły charakterek. Każdy powie o mnie coś innego jednak jakbym miała sama siebie opisać powiedziałabym, że jestem mściwa, ambitna i kiedy potrzeba chamska.

UniLiverCity. Blog, który dla każdej z nas jest czymś wielkim. Angażujemy się w niego i przekazujemy wam swoje uczucia związane ze sportem, który kochamy. Jednak ULC to nie tylko my i nasze uczucia, ale i nasi czytelnicy. Bez nich nie byłoby tego wszystkiego.

Włosy. A właściwie ich kolor jest dla mnie chwilami problemem. Bycie blondynką nie jest łatwe. Wszyscy kierują się stereotypami, że jak blondynka to „głupia i pusta”. Nie jednokrotnie ludzie przypisywali mi te cechy, ale mimo wszystko chwilami jestem dumna, że posiadam taki, a nie inny kolor. Mogę tym ludziom udowodnić, że to wszystko nie jest prawdą.

„You’ll never walk alone” piosenka, która za każdym razem rozrywa moje serce na kawałki. Jednak jest jedną z moich ulubionych i za każdym razem w mojej głowie huczy milion kibiców śpiewających ten hymn z całym swoim sercem.

Zakończenie. No właśnie nie lubię jak się coś kończy, a to właśnie jest już koniec.

***

Serdecznie was zapraszam do oddania głosu w ankiecie na temat nowych zmian na blogu i wszystkich jego kontach :)